piątek, 22 kwietnia 2011

09:44

By Przemysław Igiel

In: , ,

4 komentarzy

Pozytywne myślenie to za mało

Przemiana myślenia z negatywnego na pozytywne nic nie zmieni, jeśli za nim nie pójdzie przemiana nastawienia emocjonalnego. Samo pozytywne myślenie nie wystarczy, to dopiero początek, pierwszy krok.
Pozytywne myślenie
Pozytywne emocje
Pozytywne nastawienie
Pozytywne słowo
Pozytywne działanie
Dopiero to daje pozytywne efekty we właściwym czasie

4 komentarze:

  1. Unknown22 kwietnia 2011 16:53

    A gdzie zachowanie równowagi? Wydaje Ci się, że można żyć ciągle 100% pozytywnie? To jest możliwe tylko gdy osiągniesz szczęście czyli stan równowagi. A równowaga jest na granicy między tym co ludzie nazywają dobrym i złym na granicy miedzy pozytywnym a negatywnym. Emocje moga byc pozytywne albo negatywne. i jedne i drugie nie sa zachowaniem rownowagi - tylko jej brakiem.
    Stan bez uczuc, bez emocji, stan obojetnosci, stan rozumienie i akceptacji wszystkiego takim jakie jest jest szczesciem i w tym stanie mozna trwac ciagle. jesli ktos chce odczuwac przyjemne zawsze w rezultacie zachowania rownowagi otrzyma negatywne. jesli bedzie robil nagatywnie otrzyma w rezultacie pozytywne. wiec czynienie pozytywne i negatywne jest ciagle tym samym tylko w innej kolejnosci przyjmujemy efekty.
    Posłuchaj nagrań Ducha Prawdy na Youtubie - to Ci wyjasni czym jest harmonia i rownowaga (droga środka)

    OdpowiedzUsuń
  2. Przemysław Igiel22 kwietnia 2011 17:39

    Podobne przyciąga podobne, Marcinie.
    Przestępcy mają za przyjaciół przestępców, tworzący piękno mają za przyjaciół tworzących piękno. Nie tyczy to jedynie osób, ale też zdarzeń, chwil, życia. Pozytywne działania przynoszą pozytywne skutki, negatywne działania - negatywne skutki. Można też użyć słowa właściwe, zamiast pozytywne. By właściwie to zrozumieć, dobrze jest odrzucić podział na dobro i zło, bo to bardzo względne określenia ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Szepcząca22 kwietnia 2011 18:01

    Fajnie to ujmuje taoizm w załozeniu usmiechu wewnętrznego, ale włąśnie bez pozbawienia siebie tej równowagi, której czasem zaczyna brakować tym co sie duchowo rozwijają.
    Fajnie napisane Przemku

    OdpowiedzUsuń
  4. Robert22 kwietnia 2011 20:42

    Podoba mi się to, co napisałeś, choć jednocześnie podzielam zdanie Marcina.
    W każdym zdarzeniu jest coś pięknego, wartościowego - sztuką jest to dostrzec.

    OdpowiedzUsuń