Pragnienia są czymś naturalnym.
W bezmiarze bogactwa i piękna Wszechświata, zamieszkujące go Istoty mają niezliczone możliwości doświadczania i odczuwania. Chęć poznawania i korzystania z tego, co zawiera Naturalne Środowisko wraz z całym dorobkiem kulturowym i cywilizacyjnym wytworzonym przez Istoty jest naturalna i oczywista.
Jeżeli Wszechświat tworzy tak wielką obfitość i tworzy też Istoty zdolne do poznawania, doświadczania, odczuwania, przetwarzania, obdarzone zdolnościami twórczymi - wyzbywanie się przez nie pragnień a więc i możliwości doświadczania, byłoby negacją sensu, dla którego stworzył je Wszechświat.
Nie ma sensu wyzbywać się pragnień.
Nie ma sensu ograniczać pragnień.
Warto jednak pragnienia wybierać.
Jako Dusza - część Świadomości Wszechświata nie mająca formy ni cech - zapragnęliśmy doświadczyć życia ludzkiego. Doświadczyć go w pełni. Żyjmy więc jako ludzie w pełni, realizując najgłębsze pragnienia.
Te, które dają spełnienie, poczucie sensu i wartości życia, radość, spokój, ekscytację. Te, które wzbogacają i pogłębiają nasze doświadczenie.
Syćmy się Życiem
Syćmy się nim bez obaw - jest ono święte tak, jak święty jest Wszechświat, którego jesteśmy nieodłączną częścią.
0 komentarze:
Prześlij komentarz